Dag 4: Mettekoven-Moxhe

Na een goede nachtrust en hopende dat Kristoffel en Boeddha weer net zo goed zouden samenwerken als gisteren, vertrokken we weer onder een stralend zonnetje door het Haspengouwse heuvelland. Over glooiende betonwegen, door de boomgaarden die bijna in bloei staan en pas ingezaaide akkers ging het vlot naar Waremme. Hier passeerden we de taalgrens van Vlaams naar Frans. Nog slechts een taalgrens te gaan en dan gaan we in het Spaans verder. Liggend in de graskant genoten we van van een frisse appel van de streek. Vervolgens ging het verder langs de Geer en de Jeker door een prachtige natuur ("Alleen jammer dat de bospaden niet geasfalteerd zijn", zei Vincent). En na enkele bijna onbewoonde dorpjes zonder bakker of drankautomaat, togen we met zware voeten naar Moxhe. Hier aangekomen zochten we naar onderdak. Terwijl de een het dorp afzocht naar een pelgrimsonderkomen, kreeg de ander, terwijl hij zijn voeten verzorgde, spontaan onderdak aangeboden. Bij de zeer gastvrije Thiery en zijn vrouw doken we na een heerlijk regionaal biertje vroeg in onze slaapzak.