Dag 30: Velles - Gargilesse

Met de weersvoorspelling van de gastheer (mooi weer met aan het eind van de middag een bui) vertrokken we onder een voorzichtig stralend zonnetje richting Limousin. In de loop van de dag veranderde het weer en rond de middag begon het flink te regenen. Bij de lunch ontmoetten we het Franse echtpaar dat bij hetzelfde gastgezin had gelogeerd. Bijna 70 en ze legden dezelfde afstand af als wij.
Niet alleen het weer veranderde maar ook het landschap. Hadden we de afgelopen weken een glooiend landshap met uitgestrekte velden met vele gele koolzaadvelden en pas gezaaide tarwe- en bietenvelden, vandaag liepen we in een heuvelachtiger landschap met kronkelende riviertjes door weilanden, waarin roodbruine Limousinkoeien met hun pasgeboren kalfjes graasden onder het toeziend oog van Bram de stier. En na een flinke onweersbui en een stevige klimpartij om uit het dal van de Creuze te komen, bereikten we onze bestemming in een van de mooiste dorpjes van Frankrijk, Gargilesse.
Zo kwam er een eind aan 3 weken wandelen door het Noordfranse land waarin we door bijna uitgestorven dorpjes liepen waar de luiken van de huizen dicht waren en we niet wisten of er nog mensen woonden. Als er een hond blafte was het huis bewoond; was het goed onderhouden dan werd het waarschijnlijk bewoond door Parijzenaars in het weekend; de overige huizen staan te koop of zijn totaal vervallen. Iedereen uit de dorpen vertrekt naar de stad, zelfs de Vlaamse gastvrouw van Hotel des Artistes in Gargilesse sluit 1 mei de deuren van haar hotel na er 7 jaren gewoond te hebben. Zij voelde zich niet geaccepteerd door de locale bevolking van misschien wel het mooiste dorp van Frankrijk, waar ook schrijfster George Sand jarenlang geleefd en gewerkt heeft.
De nacht brachten we door in de luxe refuge van het dorp, die wij voor ons alleen hadden, waar we de was konden doen en Jan een sobere pelgrimsmaaltijd kon bereiden.