Dag 70: Astorga - Foncebadon
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan Jan Vincent
09 Juni 2012 | Spanje, Foncebadón
"Ieder begin heeft een einde, elk einde heeft een nieuw begin!"
Onder een bewolkte hemel vertrokken we in de frisse windstille ochtend aan de lange beklimming richting het Cruz de Ferro, waar we onze stenen morgen zullen achterlaten. Ik liep vandaag het grootste gedeelte van de dag alleen, soms vind ik dat wel aangenaam. Tijd om na te denken over de lange tocht vanuit Budel, over de leuke ontmoetingen onderweg, de gastvrije ontvangsten in herbergen en bij mensen thuis. De leuke onthou je, de andere zijn blijkbaar snel vergeten. De lange tocht door Frankrijk met regen en kou, het land dat ik me nu herinner als de kleine verlaten dorpjes in het Noorden,de eindeloze akkers met koolzaad, lange rechte wegen door eikenbossen in midden Frankrijk. Het land waar maar geen eind aan leek te komen en ik me wel eens de vraag stelde, wat doe ik hier eigenlijk, waar ben ik aan begonnen. En het bereiken van 1000 km maakt het gemakkelijker om weer door te gaan, dan kom je op de helft. Nu zijn het er al ruim 2000 km en is het nog maar 240 tot Santiago.
Was Frankrijk eenzaam, Spanje is druk met honderden pelgrims van over de hele wereld. In Spanje wordt de Camino naar mijn mening steeds meer een toeristische tocht waar de voertaal Engels, met terrasjes, cafés, bars en herbergen. Over enkele jaren koop je een pasje bij het reisbureau waarmee je kathedralen kunt bezoeken, in herbergen kunt betalen en "walkingmiles" kunt sparen waarmee je korting krijgt als je naar Rome gaat wandelen.
Het was vandaag ook een dag dat ik me realiseer dat het einde snel nadert, dat ik thuis mis. Een dag dat ik in een kerkje kom waar nog echte kaarsen branden en waar rust heerst en waar ik me prima bij voel, waar ik me afvraag wat de Camino me bracht of nog zal brengen.
Het was vandaag een stille dag in de natuur met andere pelgrims in gedachten verzonken, een dag om te denken aan de drukte en hectiek in de bewoonde wereld, aan weer thuis zijn en aan het werk!
En plotseling sta ik weer in de drukte van een herberg tussen de andere pelgrims en ben ik benieuwd in welk bed ik vannacht zal slapen!
Onder een bewolkte hemel vertrokken we in de frisse windstille ochtend aan de lange beklimming richting het Cruz de Ferro, waar we onze stenen morgen zullen achterlaten. Ik liep vandaag het grootste gedeelte van de dag alleen, soms vind ik dat wel aangenaam. Tijd om na te denken over de lange tocht vanuit Budel, over de leuke ontmoetingen onderweg, de gastvrije ontvangsten in herbergen en bij mensen thuis. De leuke onthou je, de andere zijn blijkbaar snel vergeten. De lange tocht door Frankrijk met regen en kou, het land dat ik me nu herinner als de kleine verlaten dorpjes in het Noorden,de eindeloze akkers met koolzaad, lange rechte wegen door eikenbossen in midden Frankrijk. Het land waar maar geen eind aan leek te komen en ik me wel eens de vraag stelde, wat doe ik hier eigenlijk, waar ben ik aan begonnen. En het bereiken van 1000 km maakt het gemakkelijker om weer door te gaan, dan kom je op de helft. Nu zijn het er al ruim 2000 km en is het nog maar 240 tot Santiago.
Was Frankrijk eenzaam, Spanje is druk met honderden pelgrims van over de hele wereld. In Spanje wordt de Camino naar mijn mening steeds meer een toeristische tocht waar de voertaal Engels, met terrasjes, cafés, bars en herbergen. Over enkele jaren koop je een pasje bij het reisbureau waarmee je kathedralen kunt bezoeken, in herbergen kunt betalen en "walkingmiles" kunt sparen waarmee je korting krijgt als je naar Rome gaat wandelen.
Het was vandaag ook een dag dat ik me realiseer dat het einde snel nadert, dat ik thuis mis. Een dag dat ik in een kerkje kom waar nog echte kaarsen branden en waar rust heerst en waar ik me prima bij voel, waar ik me afvraag wat de Camino me bracht of nog zal brengen.
Het was vandaag een stille dag in de natuur met andere pelgrims in gedachten verzonken, een dag om te denken aan de drukte en hectiek in de bewoonde wereld, aan weer thuis zijn en aan het werk!
En plotseling sta ik weer in de drukte van een herberg tussen de andere pelgrims en ben ik benieuwd in welk bed ik vannacht zal slapen!
-
09 Juni 2012 - 21:25
Loes:
Mooie bespiegelingen.
(en dat nadat Nederland van Denemarken verloren heeft, maar daar houden jullie je zeker niet mee bezig) -
10 Juni 2012 - 08:44
John,tiny...taf:
hoi wandelaars,
met gezwinde spoed naar santiago!!!
de laatste loodjes,je weet wel.
het is een gezonde en logische zaak,dat je het thuisfront begint te missem.
drie maanden,alleen met die andere twee .is ook een ,,opgave,,!!
wij vinden het nog steeds knap dat jullie het volgehouden hebben.
menigeen was al een stuk achter hamont gestopt.
hij/zij die piet maselijn uit budel kende,weet ook de afloop.die het niet weten,even de buulse geschiedenisboeken raadplegen.mannen houdt vol.de eindstreep en eeuwige roem zij u ten deel.
we blijven jullie volgen.
groetjes,john,tiny en os heuntje,,,,,taf.
-
10 Juni 2012 - 09:11
Berry :
Beste Jan en medelopers,
..niet eerder gereageerd, maar wel een trouwe lezer. als collega en Santiagoganger hebben we een paar keer gesproken over deze magnifieke reis die jullie maken. Ik was al wat jaloers en ben dat dat nog steeds, geweldig om te lezen, maar nog fantastischer om het te doen. Heb zelf de afgelopen weken de camino Portuguese met Finisterre en Muxia gelopen, ook dat laatste stuk na Santiago was heel mooi, aanrader.
Ik hoop voor voor jullie op nog een aantal geweldige dagen en een prachtige aankomst in Santiago, buen camino.
-
10 Juni 2012 - 12:06
Gerrit En Nel:
Hoi mannen,
Zo te lezen hebben jullie inmiddels de fase van het overpeinzen bereikt waarin, volgens de wetten der psychologie " onthoudt het goede en vergeet het slechte " een van de geijkte onderdelen schijnt te zijn. Het einde van jullie tocht nadert en, om jullie toch nog een hart onder de riem te steken, heb ik jullie route even " vooruit gegoogled " en ik kan jullie zeggen dat er nog heel veel moois in het verschiet ligt. Dus: kalm aan en geniet met volle teugen.
Groetjes
Gerrit ( en Nel ) -
10 Juni 2012 - 12:11
Bert En Mieke:
Hallo JJV,
We zijn pas weer terug van een "wandel-trainingskamp" in de Vogesen. We hebben al jullie verhalen doorgelezen. Wat een belevenis he. We geloven dat we jullie niets teveel verteld hebben. Er komt nog een heel mooi stuk natuur in Galicie, voordat jullie Santiago gaat bereiken.
Geniet ervan. Heel veel succes voor de laatste dagen. Groetjes Bert en Mieke. -
10 Juni 2012 - 13:01
Charles:
Hoi Jan ,
ik wens je nu al veel kracht enwijheid bij het verwerken van de culturshock van nu op dit moment, maar nog veel meer straks als je weer "gewoon" in nederland bent. respect, charles
-
11 Juni 2012 - 07:17
Jo En Jeannie :
Jan heel veel respect!!!! nog even volhouden en geniet ervan!!!!!!!!! groetjes vanuit Mares
-
11 Juni 2012 - 11:46
Liesbeth V. M.:
Even een stukje tekst om bij stil te staan, een hele belevenis, je komt dichtbij jezelf en wat een doorzettingsvermogen! De eindstreep is in zicht. En het thuisfront steeds dichterbij! Nog even samen volhouden en geniet nog van deze mooie tijd. voor je het weet staat de hectische werkelijkheid weer voor de deur. Geniet er samen van. en een goede aankomst in Santiago.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
