Dag 74: O'Cebreiro - Samos
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan Jan Vincent
13 Juni 2012 | Spanje, Samos
Onze albergue "Val de Samos" is mooi gelegen tegenover een van de oudste en grootste Benedictijner kloosters van Spanje.
Eigenlijk zou onze tocht vandaag eindigen in Triacastela. De naam doet vermoeden dat er zelfs 3 kastelen zouden moeten staan. Jawel, in een heel ver verleden; nu is er niets van over. Dus besloten we om nog maar 9 km. verder te lopen.
Toen we vanmorgen in O'Cebreiro vertrokken, was het na de regen van gisteren behoorlijk fris. Maar lopend door zo'n geweldig landschap, waar het steeds klimmen en dalen is, krijg je het vanzelf warm. Doordat er in het kleine O'Cebreiro geen ontbijt te krijgen was, moesten we eerst een dik uur flink werken, voordat we in Hospital de la Condesa onze magen konden trakteren.
Het is fantastisch dat je steeds andere mensen uit verschillende landen ontmoet en met hen in gesprek raakt. De voertaal is meestal Engels. Zo kan het voorkomen dat je een tijdje met een Oostenrijkse praat om er dan pas achter te komen dat die ook Duits kent. Praten met een Russische uit St. Peteresburg, die allerlei regeltjes moet volgen om het land voor bepaalde tijd uit te mogen. De hele dag is er internationaal gezelschap.
De hele dag blijven we in een prachtig landschap wandelen door kleine en oude dorpjes. Soms lijkt de tijd daar nog steeds stil te staan.
Ook zien we in veel plaatsen de afstand die we nog te gaan hebben. Deze wijkt wel wat af van onze gids, maar morgen zullen we zeer zeker de 100 kilometergrens passeren.
Ergens lazen we een mooie Spaanse tekst die vrij vertaald luidde:
"Niet het bereiken van de eindbestemming is het belangrijkste, maar de weg er naar toe."
Zo voelen wij het ook wel, maar na bijna 3 maanden van huis verlangen wij toch wel naar de dag van onze thuiskomst.
Eigenlijk zou onze tocht vandaag eindigen in Triacastela. De naam doet vermoeden dat er zelfs 3 kastelen zouden moeten staan. Jawel, in een heel ver verleden; nu is er niets van over. Dus besloten we om nog maar 9 km. verder te lopen.
Toen we vanmorgen in O'Cebreiro vertrokken, was het na de regen van gisteren behoorlijk fris. Maar lopend door zo'n geweldig landschap, waar het steeds klimmen en dalen is, krijg je het vanzelf warm. Doordat er in het kleine O'Cebreiro geen ontbijt te krijgen was, moesten we eerst een dik uur flink werken, voordat we in Hospital de la Condesa onze magen konden trakteren.
Het is fantastisch dat je steeds andere mensen uit verschillende landen ontmoet en met hen in gesprek raakt. De voertaal is meestal Engels. Zo kan het voorkomen dat je een tijdje met een Oostenrijkse praat om er dan pas achter te komen dat die ook Duits kent. Praten met een Russische uit St. Peteresburg, die allerlei regeltjes moet volgen om het land voor bepaalde tijd uit te mogen. De hele dag is er internationaal gezelschap.
De hele dag blijven we in een prachtig landschap wandelen door kleine en oude dorpjes. Soms lijkt de tijd daar nog steeds stil te staan.
Ook zien we in veel plaatsen de afstand die we nog te gaan hebben. Deze wijkt wel wat af van onze gids, maar morgen zullen we zeer zeker de 100 kilometergrens passeren.
Ergens lazen we een mooie Spaanse tekst die vrij vertaald luidde:
"Niet het bereiken van de eindbestemming is het belangrijkste, maar de weg er naar toe."
Zo voelen wij het ook wel, maar na bijna 3 maanden van huis verlangen wij toch wel naar de dag van onze thuiskomst.
-
13 Juni 2012 - 18:05
Kees En Thea:
Wat een prachtige overpeinzingen!!! Je wordt er hier ook stil van. En wat een prachtige natuur!!!
Geweldig dat jullie zo veel beleven en in contact komen met mensen van zo veel verschillende nationaliteiten. Die 100 kilometergrens is natuurlijk ook weer een mijlpaal. Nou mannen nog even stevig doorstappen en jullie hebben je einddoel bereikt!!! Daarna zij jullie ook snel weer thuis en komen we je verhalen thuis graag horen. Veel succes en groetjes. -
13 Juni 2012 - 18:39
Boet:
Dag opa! Ik heb gisteren nieuwe schoenen gekregen. Echte grote jongensschoenen. En weet je wat, nu durf ik helemaal alleen te lopen en heb ik mama's vinger niet meer nodig. Bochtjes, drempels, ik kan het allemaal, zelfs klappen onder het lopen! Pap en mam zijn supertrots!!
Net op tijd dus, voordat je weer terugkomt, ik kom vrijdagmorgen naar je toe gekuierd, als ik wakker ben, want donderdag zal wel net te laat worden.
Tot volgende week lieve opa!
Dikke x van Boet -
13 Juni 2012 - 20:24
Ria:
Hoe verder jullie komen, hoe mooier het landschap.
Geniet ervan die laatste drie a vier dagen.
Veel liefs,
Ria -
13 Juni 2012 - 21:04
Jo Knoups:
Beste Jan, Jan en Vincent.
Niet het einddoel maar de weg er naar toe, is het doel.
En die weg hebben we mogen mee-ervaren.
Maar een andere waarheid is over vier dagen:
We zijn aangekomen en afgevallen.
Heel veel plezier met het beleven van het slotakkoord.
groet,
Jo
-
14 Juni 2012 - 06:59
André:
Jullie zullen wel vroeg op pad zijn geweest na het gezelschap van die snurker. Of heb je dat tijdens de nacht opgelost met een van jullie wandelsokken. Heel probaat middel dat ik van harte kan aanbevelen.
Ik zie het verlangen naar de echtelijke slaapkamer groeien na al die wisselende ervaringen. Het gezegde dat wordt geciteerd heeft meer filosofische betekenis als dat het recht doet aan de werkelijkheid. Mijn ervaring is dat van huis zijn niet zo'n probleem is en er qua lengte niet toe doet maar als de terugreis eenmaal is begonnen dan kan het niet snel genoeg gaan. Ik hoop dat jullie nog een paar hele fijne dagen hebben.
.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
